Przyzwolenie Rzecznika Praw Obywatelskich i Prezesa Sądu Rejonowego w Wałczu, Małgorzaty Dering – Suskiej na gwałcenie prawa i konstytucji przez togowo – policyjno – psychiatryczną mafię – koszalińską Cosa Nostrę

Publikacja „Afery Prawa” z dnia 2.01.2012r.

26 odsłona kulisów cuchnącej sprawy karnej Rafała Krzyształowskiego o sygn. akt II K 174/08, celebrowanej po stalinowsku w okręgu sądowniczym Koszalina – ponad 5 lat.

W związku z rozlicznymi przekrętami procesowymi i nasilającymi się szykanami sędziowskimi, opisanymi w cyklu 25 publikacji Afer prawa, pokrzywdzony Rafał Krzyształowski w dniu 20.10.2011r wystąpił z uprawnionym wnioskiem do RPO w Warszawie, o zbadanie sprecyzowanych zarzutów wobec sędziów, wyłączenia ich od dalszego procedowania jego postępowań karnych i przekazania tych spraw do rozpoznania innemu równorzędnemu sądowi z poza okręgu Koszalina. http://aferyprawa.eu/Interwencje/Wniosek-Rafala-Krzysztalowskiego-do-Rzecznika-Praw-Obywatelskich-o-zbadanie-zarzutow-wobec-sedziow

Natomiast w dniu 25.11.2011r wystąpił z równoległym wnioskiem do Prezes Sądu Rejonowego w Wałczu Małgorzaty Dering – Suskiej o ścisły nadzór nad postępowaniem o sygnaturze akt IIK 174/08, ustalenia i udzielenie wiążącej odpowiedzi.

http://aferyprawa.eu/Sady/Walcz-Wniosek-do-Prezesa-Sadu-Rejonowego-Malgorzaty-Dering-Suskiej-o-nadzor-nad-postepowaniem

W imieniu Rzecznika Praw Obywatelskich odpowiedzi udzieliła główna specjalistka (o bliżej nie określonej specjalizacji), Mgr. Agnieszka Chruściel.

Warszawa 20.12.2011r

BIURO RZECZNIKA PRAW OBYWATELSKICH

RPO- 687372-11/11/ACH

00-090 Warszawa

Al. Solidarności 77

Zespół prawa karnego

Pan Rafał Krzyształowski

Ul. Wyszyńskiego 67/8

78 – 400 Szczecinek

W odpowiedzi na Pana skargę, informuję, iż zgodnie z art. 200 Kodeksu postępowania karnego Sąd może w celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, powołać co najmniej dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Na wniosek psychiatrów do udziału w wydaniu opinii powołuje się ponadto biegłego lub biegłych innych specjalności. W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności, badanie psychiatryczne oskarżonego może być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym.

Opinia psychiatrów powinna zawierać stwierdzenia dotyczące zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego oraz zdolności do udziału w postępowaniu, a w razie potrzeby co do okoliczności wymienionych w art. 93 Kodeksu Karnego.

Jednocześnie zawiadamiam Pana, że Rzecznik Praw Obywatelskich po zapoznaniu się z Pańskim pismem nie znalazł podstaw do podjęcia działania.

Rzecznik, bowiem nie jest uprawniony do ingerowania w toczące się postępowanie karne.

Zgłasza Pan natomiast uwagi dotyczące merytorycznej strony stawianych Panu zarzutów. Ocena zaś zasadności tego rodzaju zastrzeżeń należy wyłącznie do właściwości organów procesowych (sądu lub prokuratura) i nic nie stoi na przeszkodzie, aby Pan realizując swoje prawo do obrony zgłasza stosowne wyjaśnienia i odpowiednie wnioski dowodowe przez cały czas toczącego się postępowania karnego.

Ze swojej strony Rzecznik uważa Pańską skargę za wyjaśnioną na jej obecnym etapie. Dopiero po prawomocnym zakończeniu sprawy może Pan rozważyć ponowne zwrócenie się do Rzecznika o zbadanie akt przedmiotowej sprawy, o ile uzna to Pan za konieczne.

Z poważaniem

Mgr. Agnieszka Chruściel

Główny specjalista

Po zapoznaniu się z treścią tego gniota można dojść do wniosku, że w/w Pani magister – główny „specjalista” nie potrafi czytać ze zrozumieniem, albo jest głęboko upośledzona umysłowo skoro skarżącemu się na solidnie udokumentowane wieloletnie urzędnicze bezprawie, wypisuje powyższe brednie i niedorzeczności. Udzielając urzędowej odpowiedzi w imieniu RPO. Na okoliczność zasadności swojego żądania Rafał do swojego wniosku załączył 22 dosadne publikacje „Afer prawa” w jego sprawie. Opisujące i dokumentujące fakty całkowitego pozbawienia go przez sądy okręgu koszalińskiego gwarantowanej przez Konstytucję ochrony prawnej i możliwości skutecznego działania na rzecz obrony swoich naruszonych interesów. W załącznikach przesłał również wniosek o wyłączenie od jego sprawy sędziów okręgu Koszalina sporządzony przez jego obrońcę z urzędu, adwokata Mateusza Nowaczyka

Vide – http://aferyprawa.eu/Interwencje/Wniosek-Rafala-Krzysztalowskiego-do-Rzecznika-Praw-Obywatelskich-o-zbadanie-zarzutow-wobec-sedziow

Prezes Sądu Rejonowego w Wałczu Małgorzata Dering – Suska podobnie jak RPO zakpiła sobie z Rafała, uznając siebie za nieuprawnioną do nadzorowania tego cuchnącego postępowania. Pomimo iż posiada pełną wiedzę o sędziowskich przekrętach i sabotażach. Dokonywanych z premedytacją w jego sprawie karnej. Należy przy tym wspomnieć, że Pani Prezes jako pierwsza zajmowała się tą sprawą, którą z powodu braku dowodów popełnienia przestępstw zarzucanych Rafałowi w lakonicznym akcie oskarżenia, umorzyła ją w dniu 13.07.2010r.

Jak na ironię w/w nie poczuła się również kompetentna do udzielenia oskarżonemu odpowiedzi na jego prozaiczne pytania, zawarte w końcowej części jego wniosku.

Vide – http://aferyprawa.eu/Sady/Walcz-Wniosek-do-Prezesa-Sadu-Rejonowego-Malgorzaty-Dering-Suskiej-o-nadzor-nad-postepowaniem

W swoim piśmie z dnia 9.12.2010r będącym odpowiedzią na wniosek Rafała, Pani Prezes powołała się na ustawy i przepisy ograniczające jej kompetencje do rutynowych czynności administracyjnych w zarządzaniu i organizowaniem sprawnego funkcjonowania sądu.

W końcowej części swojego bla, bla, bla oznajmiła pokrzywdzonemu, że „Podniesione przez Pana zarzuty dotyczą procedowania we wskazanej sprawie karnej nie podlegają żadnej kontroli czy nadzorowi prezesa sądu – wszystkie zarzuty procesowe jak brak protokołowania składanych przez Pana wniosków dowodowych, oddalanie składanych przez Pana wniosków dowodowych, przerywanie toku składanych przez Pana wyjaśnień, przesłuchiwanie świadków i biegłych wbrew Pana woli na posiedzeniu z wyłączoną jawnością, uchylanie kierowanych przez Pana do biegłych czy świadków pytań, zakazywanie rejestrowania posiedzeń sądu przy użyciu własnych urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk, dopuszczenie dowodu z opinii biegłych psychiatrów, mogą być rozpatrywane wyłącznie w toku instancji. Jako Prezes Sądu Rejonowego w Wałczu staram się zapewnić wszystkim sędziom tego sądu sprawne wykonywanie obowiązków i dbać o kulturę pracy”.

Tylko gdzie jest sprawność sądu i kultura pracy sędziów o której bredzi Pani Prezes?”.

Zaistniałe fakty procesowe wskazują na coś zupełnie odwrotnego. http://www.youtube.com/watch?v=EO5F7rvW3nQ

http://www.youtube.com/watch?v=wBkItO5vZhc

http://www.youtube.com/watch?v=0Uololc8TAch?v=0Uololc8TAc

Nie ulega żadnej wątpliwości, że sprawa karna o sygn. akt II K 174/08 została Rafałowi nieudolnie spreparowana z powodu skarżenia się do najwyższych organów na togowych, policyjnych i psychiatrycznych przestępców, którzy działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą, w dwuletnim przedziale czasowym, pozbawili go niemal w identyczny sposób całego dorobku życiowego. A ponad to za nie pogodzenie się z losem, zaszczuli go i jego syna Mariusza jak dzikie zwierzęta. Przy jednoczesnym całkowitym pozbawieniu ochrony prawnej. Proceder ten trwa od 1997 r do chwili obecnej.

Jak wskazują na to żelazne dowody, zebrane w ponad 2000 stronicowych aktach sprawy II K 174/08, wymienieni w skargach Rafała z imienia i nazwiska przestępcy, reprezentujący wymiar „sprawiedliwości” w Szczecinku. Koszalinie i Białogardzie, nie mogąc drogą procesową podważyć stawianych im przez niego zarzutów, za wszelką cenę próbują zneutralizować go psychiatrycznie za pomocą swoich dyspozycyjnych znachorów sądowych.

http://www.youtube.com/watch?v=RugF2iGis6c&feature=mfu_in_order&list=UL

http://www.youtube.com/watch?v=Gtdhls61ANc&feature=mfu_in_order&list=UL

http://www.youtube.com/watch?v=xXTq0vFvRBU

Do tego nieludzkiego procederu przestępczego nawiązuje również treść zażalenia sporządzonego w imieniu Rafała przez adwokata z urzędu, Mateusza Nowaczyka.

Piła, dnia 02 grudnia 2011 roku

Do Sądu Okręgowego

w Koszalinia

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego
Wydział II Karny
ul. Sądowa 2
78-600 Wałcz

Sygn. akt: II K 174/08

os. R. Krzyształowski

ZAŻALENIE

Jako wyznaczony z urzędu obrońca Rafała Krzyształowskiego, na podstawie art. 203 § 3 k.p.k. zaskarżam w całości postanowienie Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 25 listopada 2011 roku, w przedmiocie połączenia badania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego z obserwacją w zakładzie leczniczym, zaskarżonemu postanowieniu

zarzucając:

– naruszenie przepisu art. 203 § 1 k.p.k. poprzez przyjęcie, że połączenie badania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego z obserwacją w zakładzie leczniczym jest konieczne, a zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo;

– naruszenie art. 203 § 1 k.p.k. w zw. z art. 259 § 2 k.p.k. przez połączenie badania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego z obserwacją w zakładzie leczniczym pomimo, iż na podstawie okoliczności sprawy można przewidywać, że w stosunku do oskarżonego Sąd orzeknie karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania albo, że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany wymiar kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia.

Wskazując na powyższe wnoszę o orzeczenie, że Sąd:

– orzeka odmiennie co do istoty i uchyla postanowienie Sądu Rejonowego w całości;

ewentualnie:

– uchyla w całości postanowienie Sądu Rejonowego i przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Rafał Krzyształowski jest oskarżony o popełnienie czynów z art. 224 § 2 k.p.k., 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. przy czym jak wskazano w akcie oskarżenia, w czasie popełnienia zarzucanego czynu jego zdolność rozpoznania i kierowania swoim postępowa była ograniczona w stopniu znacznym.

W toku postępowania Sąd zlecił kolejną opinię, która miała na celu ustalenie, czy w czasie popełnienia czynów mu zarzucanych oskarżony mógł rozpoznać ich znaczenie i pokierować swoim postępowaniem, a ponadto ustosunkowanie się do wcześniejszych opinii, w których wskazywano na ograniczenie poczytalności oskarżonego.

W opinii z dnia 07 września 2010 roku biegli wskazali, że zachodzi konieczność połączenia badania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego z obserwacją w zakładzie leczniczym, albowiem z uwagi na odmowę współpracy ze strony oskarżonego nie mają oni możliwości wydania opinii.

Przedmiotowe stanowisko podtrzymali w toku posiedzeń wskazując nadto, iż nawet gdyby oskarżony podjął współpracę, jednorazowe badanie jest niewystarczające do wydania opinii. Wskazywali oni również, iż wysokie prawdopodobieństwo zniesienia poczytalności u Rafała Krzyształowskiego.

W tym stanie rzeczy, postanowieniem z dnia 25 listopada 2011 roku Sąd orzekł o połączeniu badania stanu zdrowia psychicznego oskarżonego z obserwacją w zakładzie leczniczym.

II.

Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.k. „W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności, badanie psychiatryczne oskarżonego może być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym tylko wtedy gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. Przepis art 259 § 2 stosuje się odpowiednio, chyba że oskarżony wnosi o podanie go obserwacji.„

Jednocześnie art. 259 § 2 k.p.k. stanowi, że „Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, gdy na podstawie okoliczności sprawy można przewidywać, że sąd orzeknie w stosunku do oskarżonego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę łagodniejszą albo że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany wymiar kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia.”

III.

Orzekając o połączeniu badania psychiatrycznego z obserwacją w zakładzie leczniczym Sąd winien zatem zbadać zarówno zasadność stanowiska biegłych, jak również brak występowania przesłanek negatywnych określonych bezpośrednio w art. 203 § 1 k.p.k. jak również w art. 259 § 2 k.p.k.

Tymczasem już pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek została przez Sąd Rejonowy oceniona w sposób nieprawidłowy, albowiem argumentacja biegłych na poparcie ich stanowiska jest daleko niewystarczająca. Dotyczy to zwłaszcza twierdzenia, iż nawet przy współpracy ze strony oskarżonego nie są oni w stanie wydać odpowiedniej opinii po jednorazowym badaniu. Niżej podpisany obrońca pragnie bowiem wskazać, iż w toczącym się równolegle w Sadzie Rejonowym w Wałczu procesie dotyczącym Rafała Krzyształowskiego (sygn. akt II K 1014/11), inny zespół biegłych wydając analogiczną opinię , wydał ją po jednorazowym badaniu i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczącą oskarżonego, co zostało wskazane Sądowi na posiedzeniu w dniu 25 listopada 2011 roku.

Należy również zauważyć, iż nietrafne jest stanowisko jakoby wydanie opinii było niemożliwe z uwagi na zachowanie się oskarżonego podczas badania.

Rafał Krzyształowski był dwukrotnie obecny na badaniu i wyrażał wolę wzięcia w nim udziału, uzależniając jedynie jego przeprowadzenie od obecności osoby postronnej i rejestracji przebiegu badania (w pierwszym przypadku) oraz rejestracji badania (w drugim przypadku).

Fakt, iż do przeprowadzenia badań nie doszło był spowodowany wyłącznie stanowiskiem biegłych odmawiających oskarżonemu realizacji powyższego, przy czym w czasie badań nie wskazali oni w żaden sposób osobie badanej, z jakich przyczyn nie może ona przynajmniej nagrywać przebiegu badań.

Swoje stanowisko biegli zaczęli dopiero uzasadniać podczas przesłuchań w sierpniu i listopadzie 2011 roku, wskazując iż udział innych osób (w tym choćby obrońcy oskarżonego), lub samo nagrywanie przebiegu badania mogłoby spowodować sytuację, w której najogólniej mówiąc badany zachowywałby się w określony sposób – niejako „na potrzeby” nagrania, co zdaniem biegłych mogło wypaczyć przebieg i wnioski badania.

Abstrahując od tego czy takie wypaczenie byłoby rzeczywiście możliwe, należy jednak wskazać, iż przesądzanie czy takie zachowanie miałoby miejsce przed rozpoczęciem badania jest co najmniej przedwczesne.

Dopiero bowiem obserwacja określonych zachowań podczas rejestrowanego badania mogłaby dać odpowiedź na pytanie czy kroki podejmowane przez oskarżonego są determinowane przez przedmiotową rejestrację (względnie obecność innych osób), a jeśli tak to czy mogą mieć one wpływ na wynik badania.

Należy też wskazać, iż badanie psychiatryczne połączone z obserwacją na oddziale stanowi daleką ingerencję w sferę wolności oskarżonego, wobec czego Sąd winien rozważyć, czy jest ono rzeczywiście konieczne, skoro Rafał Krzyształowski już jeden raz w przedmiotowym procesie był w tych warunkach badany, co zaowocowało wydaniem opinii, w oparciu o którą sporządzono akt oskarżenia.

Rozważenie to powinno być przy tym oparte zwłaszcza o dotychczas zgromadzoną dokumentację medyczną, zeznania przesłuchanego na posiedzeniu w dniu 25 listopada 2011 roku świadka. Zgodnie z oświadczeniem oskarżonego pomocne w tym zakresie byłyby również wnioski dowodowe zgłoszone w piśmie obrońcy z dnia 03 października 2011 roku, które Sąd Rejonowy jednak oddalił.

Niezależnie od powyższego wskazuję, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą również przesłanki negatywne umieszczenia Rafała Krzyształowskiego na obserwacji, określone w art. 203 § 1 k.p.k. i stosowanym odpowiednio w tej sytuacji art. 259 § 2 k.p.k.

Przede wszystkim nie można mówić o wysokim prawdopodobieństwie popełnienia przestępstwa przez Rafała Krzyształowskiego. Sytuacja taka zachodzi bowiem tylko w wypadku, gdy na podstawie zebranego materiału dowodowego istnieje stan uprawdopodobnienia zbliżony do pewności (tak Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 sierpnia 2009 roku, sygn. akt II AKZ 1006/09).

Tymczasem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie tylko nie uprawdopodabnia możliwości popełnienia przestępstwa do stanu bliskiemu pewności, ale jest wręcz takiego rodzaju, że popełnienie to należy uznać za dalece wątpliwe.

Świadczy o tym chociażby okoliczność, że w dniu 13 lipca 2009 roku Sąd Rejonowy w Wałczu umorzył postępowanie w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia wskazano, że brak jest dowodów uzasadniających popełnienie przestępstwa. Wprawdzie orzeczenie to zostało uchylone, niemniej jednak stało się to wyłącznie z tego powodu, że materiał dowodowy nie był na tym etapie postępowania na tyle oczywisty, żeby oprzeć na nim postanowienie o umorzeniu, a tym samym przesądzić o winie lub niewinności oskarżonego. Tym samym przedmiotowe uchylenie nie zmienia faktu, że w niniejszej sprawie istnieją bardzo poważne wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego, a co za tym idzie nie sposób przyjąć, że prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego przez Rafała Krzyształowskiego jest duże.

Wątpliwości w tym zakresie nasuwa także analiza treści aktu oskarżenia, w którym nie wykazano, w związku z jakimi konkretnie czynnościami miało dojść do znieważenia funkcjonariusza publicznego, ani jakich gróźb Rafał Krzyształowski w stosunku do pokrzywdzonych konkretnie użył.

Nadto w czasie przesłuchania na posiedzeniach 03 sierpnia 2011 roku i 25 listopada 2011 roku biegli wskazywali, że w stosunku do oskarżonego wysoce prawdopodobnym jest stwierdzenie całkowitej niepoczytalności.

Niezależnie od tego czy wniosek taki się potwierdzi, należy zauważyć, iż skoro rodzi się takie podejrzenia Sąd mając na uwadze przepis art. 5 § 2 k.p.k. zmuszony jest przyjąć (i to bez przeprowadzanie badania), że ma do czynienia ze sprawcą niepoczytalnym, który nie popełnia przestępstwa (por. Lech Paprzycki – w J. Grajewski i inni – Kodeks Postępowania Karnego, Lex 2010). Tym samym połączenie badania z obserwacją w zakładzie leczniczym nie jest dopuszczalne, albowiem zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.k. można to zrobić tylko wtedy gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa (którego osoba niepoczytalna popełnić nie może), a nie tylko czynu zabronionego.

Należy też wskazać, że nawet jeżeli Rafał Krzyształowski zostanie uznany za winnego to wymierzona kara będzie co najmniej karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Świadczy o tym fakt, że Rafał Krzyształowski nie figuruje obecnie w kartotece karnej, czyny które mu się zarzuca są zagrożone niskimi wymiarami kary, a nadto jak wynika z aktu oskarżenia miały zostać popełnione w sytuacji opisanej w art. 31 § 2 k.k.

Uwadze nie powinien ujść również fakt, iż na rozprawie w dniu 12 stycznia 2010 roku, Sąd uprzedził strony o możliwości zmiany kwalifikacji czynów zarzucanych oskarżonemu, na czyny opisane odpowiednio w art 190 § 1 k.k. i 216 § 1 k.k, które to czyny zagrożone są jeszcze niższą sankcją niż te wskazane w akcie oskarżenia.

Tym samym (niezależnie od braku dużego prawdopodobieństwa popełnienia przestępstwa) spełnione są także inne negatywne przesłanki określone w art. 259 § 2 k.p.k.

Co więcej jak wskazano w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 14 listopada 2011 roku, sygn. akt II AKz 544/08:

Warunkiem zastosowania tej drastycznej metody badawczej powinno być uprzednie ustalenie istnienia wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia przez oskarżonego (podejrzanego) zarzucanego mu czynu zabronionego. Zgodnie z zasadą proporcjonalności prawdopodobieństwo powinno dotyczyć przy tym czynu, którego popełnienie rodzi konieczność izolowania sprawcy od społeczeństwa.

Żaden z zarzucanych czynów opisanych w akcie oskarżenia, bądź wymienionych w informacji o możliwej zmianie kwalifikacji, takiej konieczności (zwłaszcza biorąc pod uwagę, że czyny zabronione miały być popełnione w warunkach określonych w art 31 § 2 k.k.) nie rodzi.

Tym samym, żadne przesłanki umieszczenia Rafała Krzyształowskiego na obserwacji w zakładzie leczniczym nie są spełnione.

odpis załączam

Mateusz Nowaczyk

adwokat.

Do tego co stwierdził w zażaleniu adwokat Mateusz Nowaczyk należy dodać, że przesłuchany w sprawie szczecinecki lekarz psychiatra Agnieszka G. zeznała, że od wielu lat Rafał jest jej pacjentem i nie stwierdziła u niego przez ten czas żadnej choroby psychicznej jak też pogorszenia stanu zdrowia.

Reasumując fakty należy stanowczo stwierdzić, że ponowne poddanie Rafała badaniom psychiatrycznym miałoby uzasadnienie tylko w przypadku gdyby oskarżonemu można było sprecyzować na czym miałyby w ogóle polegać przestępstwa zarzucane mu w lakonicznym akcie oskarżenia i do tego w sytuacji dążenia oskarżonego do uniknięcia udziału w procesie karnym i odpowiedzialności.

Tym czasem rozliczne bezsporne dowody jednoznacznie wskazują na to, że tylko oskarżonemu zależy na udrożnieniu spreparowanego mu procesu karnego. Natomiast oskarżycielom zależy na zamieceniu sprawy pod prokuratorski dywan w oparciu o niezachodzące przesłanki z art. 31 p 1.

Posiedzenie w sprawie psychuszki dla Rafała odbędzie się w dniu 5.01.2012r o godzinie 10.30 w Sądzie Okręgowym w Koszalinie – Wydziale Karnym Odwoławczym.

Mając na uwadze okoliczności opisane w cyklu 26 publikacji Afer prawa w jego sprawie należy się spodziewać, że zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w Wałczu Wydziału Karnego zostanie tradycyjnie przyklepane przez koszalińskich „sędziów” niezaskarżalnym postanowieniem.

Jeżeli tak się stanie i Rafał zostanie umieszczony w szczecińskiej psychuszce na kolejnej obserwacji psychiatrycznej to podejmie po raz trzeci protest głodowy zachowując postawę milczącą przez cały czas swojego pobytu na obserwacji.

http://www.youtube.com/watch?v=xXTq0vFvRBU

CDN.

1. Publikacja A.P. z dnia 19.08.2008r – „Szczecin Szczecinek cała Polska – zniszczyć firmę, człowieka czy rodzinę to takie proste dla skorumpowanych organów władzy. Skazany bez winy Rafał Krzyształowski”

2. Publikacja z dnia 13.12.2008r – „Prześladowany przez władze Rafał Krzyształowski – wniosek o wyłączenie sędziów Sądu Rejonowego w Szczecinku i Koszalinie zakończony skierowaniem do psychiatryka… – z listów i z życia wzięte…”.

3. Publikacja z dnia 31,01.2009r – „Rafał Krzyształowski „gra w pomidora” przez sędziów i prokuratorów ze Szczecinka i okolic”.

4. Publikacja z dnia 13.03.2009r – „Prezes Sądu Rejonowego w Szczecinku Leszek Miazek nie jest w stanie logicznie zrozumieć nie tylko tekstu?”.

5. Publikacja z dnia 25.04.2009r – „List otwarty Rafała Krzyształowskiego do wszystkich władz R.P. oraz całego społeczeństwa w sprawie naruszenia przez lokalną władzę jego konstytucyjnych praw i całkowitego pozbawienia ochrony prawnej”.

6. Publikacja z dnia 2.05.2009r – „Typowy sądowy dzień w typowym polskim skorumpowanym sądzie przy udziale niekompetentnych urzędników sądowych… dzień z życia poszkodowanego Rafała…

7. Publikacja z dnia 28.06.2009r – „Rafał Krzyształowski na pewno nie podda się w walce o swoje prawa”.

8. Publikacja z dnia 7.09.2010r – „Drugi list otwarty do Prokuratora Generalnego Andrzeja Czumy – Rafała Krzyształowskiego – ofiary wieloletniego sądowego, prokuratorskiego i policyjnego bandytyzmu”.

9. Publikacja z dnia 20.02.2010r – „Znowu wybija szambo w Sądzie Okręgowym w Koszalinie i Sądzie Rejonowym w Wałczu”.

10. Publikacja z dnia 8.08.2010r –„ SZCZECINEK – W TYGLU SĄDOWEGO BEZPRAWIA – SPRAWA RAFAŁA KRZYSZTAŁOWSKIEGO”.